Deutsch
 |
• spodźiwanj|e ~a n Erstaunen, Verwunderung |
|
|
VERB/VerbalSubstantiv:SUBST/DEKL: Nom/Sg ... → • spodźiwa|ć so ~m so, ~š so p || ip sich verwundern, staunen |
|
|
• spodźiw ~a m zest. (*↑ spodźiwanje) Erstaunen, Verwunderung |
|
|
• spodźiwnik ~a m (↕ dźiwnušk / wašničkar) Sonderling |
|
|
• spodźiwnosć ~e f (↕ dźiwnosć) Sonderbarkeit, Seltsamkeit |
|
|
 • spodźiwn|y (↕ dźiwny / wašničkojty / wonajki) sonderbar, seltsam
|
Naš profesor bywa poněčim dźiwnuški a wuwiwa jednu błudnu teoriju po druhej.
ptačka měć